Słownik języka polskiego . 2013.
dyfrakcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} odchylenie się biegu promieni fal (np. świetlnych) przy przechodzeniu przez wąskie otwory i na krawędzi przeszkód napotkanych na ich drodze; ugięcie fali <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyfrakcyjny — fiz. «związany z dyfrakcją; wywołany dyfrakcją, powstały przez dyfrakcję» ∆ Obraz dyfrakcyjny «obraz, który tworzą na ekranie (lub błonie fotograficznej) promienie światła rozchodzące się z dostatecznie oddalonego źródła, ugięte na krawędziach… … Słownik języka polskiego
ugięcie — n I rzecz. od ugiąć ∆ fiz. Ugięcie fali → dyfrakcja ∆ techn. Linia ugięcia «linia, którą przyjmuje oś zginanej belki» … Słownik języka polskiego
