- dzięgiel
- m I, D. \dzięgielgla a. \dzięgielglu a. \dzięgielgielu; lm M. \dzięgielgle a. \dzięgielgiele, D. \dzięgielgli a. \dzięgielgieli a. \dzięgielgielów∆ bot. Dzięgiel leśny «Angelica silvestris, bylina z rodziny baldaszkowatych o dużych liściach, drobnych zielonawobiałych lub czerwonawych kwiatach; rośnie na całym obszarze Polski, korzeń jej ma zastosowanie w lecznictwie oraz w przemyśle spożywczym (do zaprawiania wódek)»∆ Dzięgiel lekarski → arcydzięgiel
Słownik języka polskiego . 2013.