- ekstrawersja
- ż I, DCMs. \ekstrawersjasji, blmpsych. «skłonność do kierowania uwagi i zainteresowań na świat zewnętrzny oraz łatwego nawiązywania kontaktu z ludźmi»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
ekstrawersja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} cecha osobowości polegająca na skłonności do kierowania uwagi i zainteresowania na świat zewnętrzny, łatwości w wyrażaniu swych myśli lub uczuć oraz braku zahamowań przy nawiązywaniu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekstrawersyjny — przym. od ekstrawersja ∆ Typ ekstrawersyjny «typ człowieka interesującego się otaczającą rzeczywistością, łatwo nawiązującego kontakty z ludźmi» … Słownik języka polskiego
ekstrawertyk — m III, DB. a, N. ekstrawertykkiem; lm M. ekstrawertykycy, DB. ów psych. «człowiek, którego cechuje ekstrawersja» … Słownik języka polskiego
ekstrawertyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lmM. ekstrawertykycy, psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} jeden z typów osobowości; człowiek, którego cechuje ekstrawersja {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień