emisja

emisja
ż I, DCMs. \emisjasji; lm D. \emisjasji (\emisjasyj)
1. «puszczenie w obieg pieniędzy, papierów wartościowych, znaczków pocztowych; zasób znaków pieniężnych, papierów wartościowych, znaczków pocztowych puszczonych jednocześnie w obieg»

Emisja pieniądza (banknotów, bilonu).

Banknoty wszelkich emisji.

Ukazała się emisja wieloznaczkowa.

Emisja składa się z trzech znaczków.

2. «proces wydobywania głosu w śpiewie»

Poprawna, właściwa emisja głosu.

3. «nadawanie programu radiowego lub telewizyjnego»

Emisje satelitarne.

Emisja programów kolorowych.

Rozpocząć emisję serialu.

4. fiz. «proces wymiany energii polegający na wysyłaniu przez atomy, cząsteczki lub ich zespoły (ciała) promieniowania elektromagnetycznego (np. światła, promieni rentgenowskich) lub korpuskularnego (np. elektronów)»
∆ Emisja radiowa «wysyłanie sygnałów za pomocą promieniowania fal radiowych»
* Emisja pyłu «ilość pyłu unoszona z gazami przemysłowymi do atmosfery»
łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • emisja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. emisjasji {{/stl 8}}{{stl 7}} jednorazowe puszczenie w obieg pieniędzy, papierów wartościowych, znaczków pocztowych; zasób znaków pieniężnych, papierów wartościowych, znaczków pocztowych wprowadzonych do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • promieniotwórczy — chem. fiz. «związany ze zjawiskiem samorzutnej emisji promieni korpuskularnych oraz elektromagnetycznych z jąder atomów niektórych pierwiastków; radioaktywny» ∆ Pierwiastki, ciała, substancje promieniotwórcze «pierwiastki, ciała, substancje… …   Słownik języka polskiego

  • dynoda — ż IV, CMs. dynodadzie; lm D. dynodaod fiz. «katoda wtórna, z której emisja elektronów zachodzi pod wpływem padających na nią elektronów» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • elektronowy — przym. od elektron a) w zn. 1: Elektronowa teoria atomu. Emisja elektronowa. Fizyka elektronowa. Optyka elektronowa. ∆ pot. Mózg elektronowy «maszyna licząca» ∆ fiz. Lampa elektronowa «przyrząd elektronowy, w którym przewodzenie odbywa się w… …   Słownik języka polskiego

  • emisyjny — przym. od emisja a) w zn. 1: Bank emisyjny. ∆ Kurs emisyjny «cena papierów wartościowych oznaczona przy wypuszczaniu ich na rynek» b) w zn. 2: Niezgodność emisyjna trzech głosów. c) w zn. 4: Zdolność emisyjna danego ciała. ∆ Widmo emisyjne «widmo …   Słownik języka polskiego

  • fotokatoda — ż IV, CMs. fotokatodaodzie; lm D. fotokatodaod fiz. «katoda, z której emisja elektronów zachodzi pod wpływem padających na nią fotonów (np. promieniowania świetlnego)» …   Słownik języka polskiego

  • jarzenie — n I, blm fiz. «emisja promieniowania elektromagnetycznego zachodząca pod wpływem innych rodzajów energii niż energia cieplna; luminescencja, zimne świecenie» …   Słownik języka polskiego

  • luminescencja — ż I, DCMs. luminescencjacji, blm fiz. «emisja promieniowania elektromagnetycznego, wywołana innym rodzajem energii niż energia cieplna; wykorzystywana m.in. w lampach jarzeniowych; jarzenie, zimne świecenie» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • pierwiastek — m III, D. pierwiastektka, N. pierwiastektkiem; lm M. pierwiastektki 1. «istotna część składowa jakiejś całości; czynnik, element, składnik» Pierwiastek liryczny, dramatyczny w powieści. Pierwiastek piękna, dobra. 2. chem. «substancja zawierająca… …   Słownik języka polskiego

  • pięćdziesięciozłotówka — ż III, CMs. pięćdziesięciozłotówkawce; lm D. pięćdziesięciozłotówkawek «banknot o wartości pięćdziesięciu złotych» Nowa emisja pięćdziesięciozłotówek …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”