Falista blacha, tektura.
Falisty eternit, ornament.
Faliste płyty.
Faliste włosy.
Falisty ląd, teren, kraj.
Falisty krajobraz, pejzaż.
Słownik języka polskiego . 2013.
falisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający kształt fal, przypominający fale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Falista blacha. Faliste włosy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
falisto — falistoiściej przysłów. od falisty a) w zn. 1: Chmury układały się falisto. b) w zn. 2: Ścieżka szła falisto … Słownik języka polskiego
falistość — ż V, DCMs. falistośćści, blm 1. rzecz. od falisty w zn. 1 Falistość powierzchni blachy, tektury. Falistość włosów. ∆ techn. Falistość wełny, włókien «sprężystość, rozciągliwość wełny, włókien, umożliwiająca spilśnianie, kędzierzawienie, układanie … Słownik języka polskiego
faliście — faliścieej przysłów. od falisty Pręty, sztabki gięte faliście. Zboże poruszało się faliście … Słownik języka polskiego
falować — ndk IV, falowaćluje, falowaćował, falowaćowany 1. «o wodzie: poruszać się wznosząc fale; powodować fale» Morze faluje. Wiatr lekko faluje powierzchnię jeziora. 2. «wznosić się i opadać; kołysać się, drgać» Kurtyna lekko falowała. Chorągiew faluje … Słownik języka polskiego
mora — I ż IV, CMs. morze 1. lm D. mor «jednobarwna tkanina, zwykle jedwabna, o falisto mieniącym się wzorze, używana na suknie wieczorowe, szaty liturgiczne, wstążki, do celów dekoracyjnych itp.» Suknia z czarnej mory. 2. blm «falisty układ włosów na… … Słownik języka polskiego
pagórkowaty — 1. «pokryty pagórkami, falisty; tworzący pagórek, biegnący po pagórkach» Pagórkowaty teren. 2. «kształtem, wyglądem przypominający pagórek; wypukły, pokryty wypukłościami» Pagórkowate ruiny zamku … Słownik języka polskiego
płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… … Słownik języka polskiego
pokręcić — dk VIa, pokręcićcę, pokręcićcisz, pokręcićkręć, pokręcićcił, pokręcićcony rzad. pokręcać ndk I, pokręcićam, pokręcićasz, pokręcićają, pokręcićaj, pokręcićał, pokręcićany 1. «kręcąc obrócić kilka razy» Pokręcić korbkę a. korbką, kurek, śrubę. ◊… … Słownik języka polskiego
sfalować — dk IV, sfalowaćluję, sfalowaćlujesz, sfalowaćluj, sfalowaćował, sfalowaćowany 1. «utworzyć, spowodować fale» Wiatr sfalował wody zatoki. 2. częściej w imiesł. biernym «ułożyć w fale, w fałdy, nadać kształt falisty; pofałdować» Sfalować włosy.… … Słownik języka polskiego
