filomata

filomata
m odm. jak ż IV, CMs. \filomataacie; lm M. \filomataaci, DB. \filomatatów
«członek tajnego stowarzyszenia młodzieży wileńskiej, istniejącego od r. 1817 do 1823, założonego przez A. Mickiewicza, T. Zana, J. Jeżowskiego, mającego cele społeczno-patriotyczne i samokształceniowe»
gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • filomacki — filomackiccy przym. od filomata Ideologia filomacka. Filomacki wiersz Mickiewicza …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”