- fizylier
- m IV, DB. -a, Ms. \fizyliererze; lm M. \fizyliererzy, DB. -ów«w dawnym wojsku: żołnierz uzbrojony w fuzję; dziś: żołnierz piechoty uzbrojony w ręczną broń maszynową»
Drużyna, kompania fizylierów.
‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Drużyna, kompania fizylierów.
Słownik języka polskiego . 2013.
fizylier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. fizyliererze; lm M. fizyliererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} w dawnym wojsku (XVIIw.) żołnierz uzbrojony w fuzję, później (szczególnie w okresie II wojny światowej) żołnierz pododdziału piechoty uzbrojonej w pistolety… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fizylierka — ż III, CMs. fizylierkarce; lm D. fizylierkarek «kobieta fizylier» … Słownik języka polskiego
fizylierski — fizylierskiscy przym. od fizylier Pułk, oddział fizylierski … Słownik języka polskiego