gleba

gleba
ż IV, CMs. \glebabie; lm D. gleb
«biologicznie czynna powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, powstała ze skały macierzystej w procesie glebotwórczym, żyzna (dzięki zawartości próchnicy, mineralnych składników pokarmowych roślin i innych); stanowi podłoże życia roślin; grunt, rola, ziemia»

Urodzajna, żyzna gleba.

Gleby bielicowe, czarnoziemowe, gliniaste, ilaste, lessowe, piaszczyste, torfowe.

Gleba pszenno-buraczana, żytnio-ziemniaczana.

∆ Gleby ciężkie, lekkie «gleby gliniaste lub piaszczyste»
∆ Gleby kwaśne, zakwaszone «gleby mało urodzajne o odczynie kwaśnym»
łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • Gleba — is the fleshy spore bearing inner mass of fungi such as the puffball or stinkhorn.The gleba is a solid mass of spores, generated within an enclosed area within the sporocarp. The continuous maturity of the sporogenous cells leave the spores… …   Wikipedia

  • glebă — glébă s. f., pl. glébe Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  GLÉBĂ s.f. (Liv.) Brazdă de pământ. ♢ Servitute a glebei = colonat; adscript (al) glebei = colon, serv. [< cf. it., lat. gleba]. Trimis de LauraGellner,… …   Dicționar Român

  • gleba — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Tierra cultivada: la gleba castellana. Frases y locuciones 1. siervo* de la gleba …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • gleba — (Del lat. gleba). 1. f. Terrón que se levanta con el arado. 2. Tierra, especialmente la cultivada. 3. Hues. Terreno cubierto de césped. ☛ V. siervo de la gleba …   Diccionario de la lengua española

  • gleba — / glɛba/ s.f. [dal lat. gleba o glaeba ]. 1. (poet.) [pezzo di terra compatto che si stacca dal terreno quando lo si lavora con gli attrezzi agricoli: rivoltare, rompere la g. ] ▶◀ terra, zolla. 2. (estens., non com.) [area da coltivare]… …   Enciclopedia Italiana

  • Gleba — Gle ba, n.; pl. {Gleb[ae]}. [L., a clod.] (Bot.) The chambered sporogenous tissue forming the central mass of the sporophore in puff balls, stinkhorns, etc. [Webster 1913 Suppl.] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Gleba — (lat., »Erdscholle«, allgemein »Klümpchen, Knöllchen«), die gekammerte, fruktifizierende Gewebemasse im Innern der Fruchtkörper bei den Bauchpilzen (s. Pilze) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Gleba — (lat., »Erdscholle«), das Sporengewebe in den Fruchtkörpern der Gasteromyzeten (s.d.) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • gleba — |é| s. f. 1. Torrão, terra de labor. 2. Terreno adstrito a um feudo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • gleba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. glebabie {{/stl 8}}{{stl 7}} powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej mająca swoistą barwę i budowę, w zależności od zawartości minerałów i związków organicznych, stanowiąca podłoże życia roślin i zwierząt;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • GLEBA — I. GLEBA pro solo et dote Ecclesiae, passim in Iure Canonico. Anglis usitatius dicitur, de terra ad Ecclesias parochiales pertinente. Theodos. Cod. pro quovis saepe agro. Sic conssitur. Neap. l. 3. tit. 3. Servi glebae. II. GLEBA quasi globus, Gr …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”