głodomór

głodomór
m IV, DB. \głodomórmora, Ms. \głodomórmorze; lm M. te \głodomórmory (ci \głodomórmorzy), D. \głodomórmorów, B.=M. (także B.=D. - tylko o mężczyznach)
pot. «ten, kto ciągle odczuwa głód, potrzebę jedzenia, kto nie dostaje potrzebnej dla siebie ilości pożywienia, rzadziej: ten, kto głoduje»

Nakarmić głodomory a. głodomorów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • głodomór — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa a. I, Mc. głodomórmorze; lm M. głodomórmory, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o kimś odczuwającym ciągle głód, potrzebę jedzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}W jadalni czekało już na kucharkę czterech głodomorów. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głodomorek — m III, DB. głodomorekrka; lm MB. głodomorekrki (także B.=D. tylko o chłopcach) żart. zdr. od głodomór …   Słownik języka polskiego

  • niedojadek — m III, DB. niedojadekdka, N. niedojadekkiem; lm M. niedojadekdki, DB. niedojadekdków rzad. żart. «ten, kto nie dojada, głodomór» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”