- grzyb
- m IV, D. -a, B.=D. a. M., Ms. \grzybbie; lm M. -y«Fungus, roślina plechowa, cudzożywna (pasożytnicza lub saprofityczna), nie mająca ciałek zieleni, należąca do typu o tej samej nazwie obejmującego wiele gatunków, wśród nich także jadalne rosnące w lesie, na łąkach lub hodowane, mające przeważnie kształt kapelusza osadzonego na nóżce»
Grzyby jadalne, trujące.
Grzyby kapeluszowe.
Grzyby marynowane, suszone.
Kapusta, pierogi z grzybami.
Szukać grzybów.
Zbierać grzyby.
Znaleźć grzyba (grzyb).
∆ Grzyb prawdziwy «borowik szlachetny, prawdziwek»∆ Grzyby domowe «grzyby z klasy podstawczaków, powodujące rozkład materiałów budowlanych pochodzenia organicznego (np. drewna) i nieorganicznego (np. cegły, betonu, zaprawy)»∆ Grzyby chorobotwórcze «drobnoustroje należące do grzybów niższych, wywołujące u ludzi i zwierząt choroby zwane grzybicami»∆ geol. Grzyb skalny «utwór skalny o wąskiej podstawie i szerokiej czapie, powstały wskutek wietrzenia skały oraz niszczącej działalności wiatru i deszczu»∆ fiz. Grzyb atomowy «słup radioaktywnych pyłów i dymów o charakterystycznym kształcie grzyba, powstający po wybuchu jądrowym»◊ Dwa grzyby w barszcz «niepotrzebnie dwa razy to samo, dwie rzeczy na raz»◊ Stary jak grzyb «bardzo stary»◊ Wyrastać, rosnąć, mnożyć się itp. jak grzyby po deszczu «powstawać szybko, nieoczekiwanie, pojawiać się w dużej liczbie»przen. B.=D.«lekceważąco, pogardliwie o starym, zniedołężniałym człowieku»
Słownik języka polskiego . 2013.