- hurkotać
- ndk IX, \hurkotaćoczę (\hurkotaćocę), \hurkotaćoczesz, \hurkotaćocz, \hurkotaćotał«turkotać, stukać, dudnić»
Działo, wóz, młyn hurkoce.
Hurkotać kamieniami.
Słownik języka polskiego . 2013.
hurkotać
Look at other dictionaries:
hurkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, hurkotaćoczę || hurkotaćocę, hurkotaćocze || hurkotaćoce {{/stl 8}}– zahurkotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać hurkot, łomot, turkot; rzadziej: powodować powstanie takiego odgłosu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hurkotanie — n I rzecz. od hurkotać … Słownik języka polskiego
zahurkotać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}hurkotać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
