- inochodziec
- m II, DB. \inochodziecdźca; lm M. \inochodziecdźcy, D. \inochodziecdźcówzool. «zwierzę (np. wielbłąd, żyrafa, niektóre konie) odznaczające się inochodem; jednochodziec»
Słownik języka polskiego . 2013.
inochodziec
Look at other dictionaries:
jednochodziec — m II, DB. jednochodziecodźca; lm M. jednochodziecodźce, D. jednochodziecodźców → inochodziec … Słownik języka polskiego
kroczak — m III, DB. a, N. kroczakkiem; lm M. i → inochodziec … Słownik języka polskiego
