interwenient

interwenient
m IV, DB. -a, Ms. \interwenientncie; lm M. \interwenientnci, DB. -ów
«osoba, strona interweniująca w jakiejś sprawie; państwo interweniujące»

Interwenienci polityczni.

Interwenient powództwa cywilnego.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • interwenientka — ż III, CMs. interwenientkatce; lm D. interwenientkatek forma ż. od interwenient …   Słownik języka polskiego

  • interwent — m IV, DB. a, Ms. interwentncie; lm M. interwentnci, DB. ów → interwenient ‹ros. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”