jarzyć się

jarzyć się
ndk VIb, \jarzyć sięrzy się, \jarzyć sięrzył się
1. «żarząc się świecić słabym blaskiem»

Papieros jarzył się w ciemności.

Jarzące się węgle w popielniku.

2. «błyszczeć się, lśnić w jasnym oświetleniu lub jako jasne, oświetlone punkty, miejsca»

Staw jarzy się w słońcu.

Miasto jarzyło się światłami, od świateł.

3. «wyglądać jaskrawo, barwnie, płonąć barwami»

Ogród jarzył się od barw.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • jarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, jarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świecić, żarząc się słabym punktowym światłem, zwykle o czerwonawym zabarwieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ciemnościach widać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żarzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się jasno, lecz bez płomienia; dopalać się, tlić, gorzeć (o węglu, drewnie); rozpalać się do czerwoności wskutek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jarzenie się — n I rzecz. od jarzyć się Jarzenie się ognisk na łące …   Słownik języka polskiego

  • zajarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIa, zajarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć się jarzyć; rozbłysnąć jarzącym się, ostrym światłem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwiazdy zajarzyły się na niebie. Zajarzyły się neony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zajarzyć się — dk VIb, zajarzyć sięrzy się, zajarzyć sięrzył się «zabłysnąć jarzącym się światłem; zacząć się jarzyć» Latarnie zajarzyły się mocnym światłem …   Słownik języka polskiego

  • ярый — яр, яра, яро, ярость ж., яриться, укр. ярий, др. русск. ɪаръ, ст. слав ѩръ αὑστηρός (Зогр., Мар., Ассем.), болг. ярост ярость , сербохорв. jа̏ра жар от печи , jарити се горячиться , словен. jarǝn яростный, энергичный, сильный , др. чеш. jarobujny …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… …   Słownik języka polskiego

  • fosforyzować — ndk IV, fosforyzowaćzuje, fosforyzowaćował «odznaczać się fosforescencją; świecić w ciemności po uprzednim naświetleniu» Morze fosforyzujące. Fosforyzująca tarcza zegara. przen. «błyszczeć jak fosfor, jarzyć się, wydawać zielonkawe, blade… …   Słownik języka polskiego

  • jarząco — przysłów. od jarzący (p. jarzyć się) Świece, światła płonęły jarząco …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”