Jednoznaczna ocena, wymowa faktów.
Jednoznaczna sytuacja.
Jednoznaczny wyraz, zwrot.
Słownik języka polskiego . 2013.
jednoznaczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} uniemożliwiający wieloraką interpretację, wyrażający tylko jedno znaczenie; jasny, wyraźny, oczywisty, niewątpliwy, niedwuznaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jednoznaczne zachowanie. Jednoznaczny gest,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brak — m III, D. u, N. brakkiem 1. blm «fakt nieistnienia czegoś, nieobecność, niedostatek» Chroniczny, dotkliwy, zupełny brak. Brak apetytu, sił. Brak czasu. Brak gotówki. Brak zainteresowań. ◊ Z braku, w braku czego «wobec tego, że czegoś nie ma; nie… … Słownik języka polskiego
działanie — n I, D. działanieań 1. blm rzecz. od działać Zakres, zasięg, metody działania. Pobudki działania. Mieć pole do działania. Niszczące działanie morza. 2. zwykle w lm «walki zbrojne, ruchy wojsk» Działania wojenne … Słownik języka polskiego
generować — ndk IV, generowaćruje, generowaćował, generowaćowany 1. fiz. «wytwarzać, zwykle: wytwarzać pewną postać energii lub pewną formę przenoszenia energii» 2. jęz. «tworzyć nieskończony zbiór prawidłowo zbudowanych zdań i wyznaczać dla każdego z nich… … Słownik języka polskiego
jednokładność — ż V, DCMs. jednokładnośćści, blm mat. «przekształcenie geometryczne, które każdemu punktowi przestrzeni M przyporządkowuje w jednoznaczny sposób inny punkt przestrzeni N; homotetia» … Słownik języka polskiego
jednokładny — ∆ mat. Figury jednokładne «figury geometryczne, z których każda powstała z drugiej przez przekształcenie geometryczne, przyporządkowujące każdemu punktowi przestrzeni M w jednoznaczny sposób inny punkt przestrzeni N» … Słownik języka polskiego
jednoznaczność — ż V, DCMs. jednoznacznośćści, blm 1. rzecz. od jednoznaczny a) w zn. 1: Jednoznaczność wypowiedzi. Jednoznaczność pojęć. Dążyć do jednoznaczności języków technicznych. b) w zn. 2: Jednoznaczność dwu określeń. 2. log. «stosunek zachodzący między… … Słownik języka polskiego
niedwuznaczny — «mający jedno wyraźne znaczenie, nie dający się dwojako tłumaczyć, jednoznaczny, wyraźny, oczywisty, niewątpliwy» Niedwuznaczna sytuacja. Niedwuznaczne zamiary. Okazywać coś w niedwuznaczny sposób … Słownik języka polskiego
objętość — ż V, DCMs. objętośćści; lm MD. objętośćści 1. «wielkość, rozmiar mierzone w jednostkach sześciennych; w książce, czasopiśmie itp.: liczba stron» Objętość beczki, naczynia, torby, walizki. Objętość listu, maszynopisu. 2. «odmierzona część jakiejś… … Słownik języka polskiego
piktogram — m IV, D. u, Ms. piktogrammie; lm M. y 1. «znak pisma obrazkowego przedstawiający rzeczy, zdarzenia bez powiązania z dźwiękami języka naturalnego» 2. «międzynarodowy znak informacyjny, jednoznaczny, mogący być prawidłowo odczytywany i rozumiany… … Słownik języka polskiego
