- kantylena
- ż IV, CMs. \kantylenanie; lm D. \kantylenaen1. lit. «krótka pieśń epicka w poezji średniowiecznej, zwłaszcza starofrancuskiej, wykonywana zwykle z towarzyszeniem muzyki»2. lit. «kunsztowna strofa sześciowersowa, w której wersy pierwszy i drugi powtarzają się jako piąty i szósty»3. muz. «w muzyce instrumentalnej: melodia odznaczająca się śpiewnością»4. muz. «w średniowieczu: świecka kompozycja wokalna»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.