Słownik języka polskiego . 2013.
kapować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kapowaćpuję, kapowaćpuje {{/stl 8}}– zakapować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, kapowaćpuję, kapowaćpuje, kapowaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} donosić na kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kapował kolegów. On zakapował swego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kapować — 1) Rozumieć; pojmować Eng. To understand; to comprehend 2) Donosić na kogoś na policję; być informatorem Eng. To inform the police about someone or something, especially to identify someone; to be an informer … Słownik Polskiego slangu
kapować — patrzeć; oglądać … Słownik gwary warszawskiej
kpw — kapować (rozumieć) … Słownik gwary warszawskiej
kapowanie — ↨ kapowanie się n I rzecz. od kapować (się) … Słownik języka polskiego
zakapować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kapować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
