kapucyn

kapucyn
m IV, DB. -a, Ms. \kapucynnie
1. lm M. \kapucynni, DB. -ów
«członek zakonu katolickiego o ostrej regule, założonego w XVI w. jako odłam franciszkanów, zajmującego się głównie misjami i akcjami charytatywnymi; w lm: nazwa tego zakonu»
2. lm MB. -y
«gołąb o szyi obrośniętej piórami na kształt kaptura; w lm odmiana tych gołębi»
3. przestarz. «czarna kawa z niewielką ilością kremu, śmietanki lub mleka»
śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kapucyn — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kapucynnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} członek zakonu katolickiego założonego we Włoszech w XVII w. po wyodrębnieniu od franciszkanów, zajmującego się głównie misjami i prowadzeniem rekolekcji; w lm nazwa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kapucynek — m III, DB. kapucyneknka, N. kapucyneknkiem; lm M. kapucyneknki zdr. od kapucyn (zwykle w zn. 3) Wypić, zamówić kapucynka …   Słownik języka polskiego

  • kapucyński — przym. od kapucyn (tylko w zn. 1) Kapucyński habit. Reguła kapucyńska …   Słownik języka polskiego

  • kapucyński — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. kapucyn I: Kapucyński zakon, habit, klasztor. Kapucyńska reguła. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”