- kartauna
- ż IV, CMs. \kartaunanie; lm D. \kartaunaunhist. «działo oblężnicze większego kalibru z XVI i XVII wieku, przeznaczone do kruszenia murów; kartaun»
Zdobywać twierdzę kartaunami.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Zdobywać twierdzę kartaunami.
Słownik języka polskiego . 2013.
Adlercreutz — Adlercreutz, Karl Johann, Graf v. A., geb. 1757, war 1788 beim Ausbruche des schwedisch russischen Krieges Capitän, focht am 17. Juli d. J. in der Schlacht bei Hogland mit, commandirte in verschiedenen Streifzügen mit Glück u. ward 1790 Major;… … Pierer's Universal-Lexikon
kartaun — m IV, D. a, Ms. kartaunnie; lm M. y → kartauna … Słownik języka polskiego