- kasztan
- m IV, D. -a, Ms. \kasztannie; lm M. -y1. B.=M.bot. «Castanea sativa, drzewo lub krzew z rodziny bukowatych, o liściach podłużnych, skórzastych, połyskujących, ostro piłkowanych, owocach jadalnych (po upieczeniu lub ugotowaniu); rośnie dziko w obszarze śródziemnomorskim, w Polsce uprawiany niekiedy w parkach, głównie na Śląsku»2. B.=M.«owoc tego drzewa»
Kasztany smażone, pieczone.
◊ Wyciągać, wyjmować kasztany z ognia cudzymi rękami «używać kogo do wykonania czynności, pracy, z której samemu się ma korzyść»◊ Wyciągać, wyjmować dla kogo kasztany z ognia «wykonywać, zwykle nie z własnej inicjatywy, czynność, pracę, z której odniesie korzyść kto inny»3. B.=M.pot. → kasztanowiecAleja wysadzana kasztanami.
W parku rosły piękne rozłożyste kasztany.
4. B.=M.«owoc kasztanowca»5. B.=D.«koń mający sierść koloru owocu kasztanowca, rudawobrązową w różnych odcieniach; koń cisawy»Ogniste kasztany.
6. D. -u, blmrzad. «kolor owocu kasztanowca; kolor rudawobrązowy»7. zootechn. kasztany «rogowate kilkucentymetrowe narośla występujące na przyśrodkowej stronie kończyn u koniowatych w okolicy nadgarstka i stępu, utworzone przez zrogowaciały naskórek»‹łac. z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.