arszenik

arszenik
m III, D. -u, N. \arszenikkiem, blm
chem. «trójtlenek arsenu, biała substancja krystaliczna lub bezpostaciowa, bez zapachu, bardzo silnie trująca, otrzymywana przez prażenie rud arsenu; ma zastosowanie między innymi do produkcji trucizn przeciwko gryzoniom, owadom i chwastom oraz w przemyśle szklarskim, do wyrobu farb i emalii, a także w lecznictwie (np. jako preparaty wzmacniające)»
‹z gr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • arszenik — {{/stl 13}}{{stl 8}}mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} związek arsenu w postaci białego trującego proszku, używany do produkcji szkła, farb i emalii, trucizny przeciw szczurom, środków owado i chwastobójczych, stosowany także w lecznictwie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • arszenikowy — przym. od arszenik Preparaty arszenikowe …   Słownik języka polskiego

  • aršenikas — aršènikas (l. arszenik) sm. (1) Rm, Gs žr. arsenas …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”