klękać

klękać
ndk I, \klękaćam, \klękaćasz, \klękaćają, \klękaćaj, \klękaćał - klęknąć dk Va, \klękaćnę, \klękaćniesz, \klękaćnij, \klękaćnął, \klękaćkła (\klękaćnęła), \klękaćnęli a. \klękaćkli
«przybierać pozycję klęczącą; padać na kolana»

Klękać do modlitwy.

Klęknąć na ziemi.

Klękać w tańcu przed partnerką.

żart. Klękajcie narody! «zwrot wyrażający zachwyt, uznanie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • klękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, klękaćam, klękaća, klękaćają {{/stl 8}}– klęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, klękaćnę, klękaćnie, klękaćnij, klękaćnął, klękaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} zginając kolana przybierać pozycję klęczącą : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • klękać — pot. żart. Klękajcie narody! «zwrot wyrażający zachwyt, uznanie»: Na dziesiątym kilometrze miał jeszcze 15 km straty do prowadzącego Biełajewa. Potem ruszył. A jak Polak ruszy, to klękajcie narody! Przekrój 11/2001. Włosy złote do ziemi, usta jak …   Słownik frazeologiczny

  • klęknąć — → klękać …   Słownik języka polskiego

  • padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… …   Słownik języka polskiego

  • przyklękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyklękaćam, przyklękaća, przyklękaćają, {{/stl 8}}przyklękiwać {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, przyklękaćkuję, przyklękaćkuje {{/stl 8}}– przyklęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, przyklękaćnę, przyklękaćnie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • клякать — становиться на колени , приклякивать – то же (Аввакум 349), укр. клякнути, клякну, блр. клякнуць присесть на корточки , ст. слав. клѩчѫ, клѩчати (Супр.), болг. клекна, сербохорв. кле̏кне̑м, кле̏ħи, кле̏цати. словен. klekati идти пошатываясь ,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • naród — Klękajcie narody! zob. klękać. Zbrojne ramię narodu zob. ramię 8 …   Słownik frazeologiczny

  • klękanie — n I rzecz. od klękać …   Słownik języka polskiego

  • noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

  • klecati — klȅcati (Ø) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. u hodu gubiti uporište u koljenu ili koljenima 2. pren. bojati se i sl. (kao da se kleca, predodžba klecanja) ETIMOLOGIJA prasl. *klękati: klečati (rus. kljakat ,… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”