kołowiec

kołowiec
m II, D. \kołowiecwca; lm M. \kołowiecwce, D. \kołowiecwców
«statek o napędzie silnikowym, którego pędnikiem są koła łopatkowe; dziś używany tylko na wodach śródlądowych; statek kołowy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kołowy — 1. «mający kształt koła; okrągły» Kołowy przekrój walca. ∆ mat. Stożek kołowy «bryła powstała przez obrót trójkąta prostokątnego dokoła jednej z jego przyprostokątnych» ∆ Walec kołowy «powierzchnia utworzona przez prostą przesuwającą się… …   Słownik języka polskiego

  • statek — m III, D. statektku, N. statektkiem; lm M. statektki 1. «jednostka pływająca o napędzie spalinowym, parowym, elektrycznym, atomowym, mogąca się poruszać na wodzie, pod wodą lub ponad powierzchnią wody (poduszkowiec), przeznaczona do komunikacji… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”