- adoptować
- dk IV, \adoptowaćtuję, \adoptowaćtujesz, \adoptowaćtuj, \adoptowaćował, \adoptowaćowanypraw. «dokonać adopcji dziecka; przysposobić, usynowić»
Adoptować chłopca, dziewczynkę.
Dziecko adoptowane.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
adoptować
Look at other dictionaries:
adoptować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk. Ia, adoptowaćtuję, adoptowaćtuje, adoptowaćany {{/stl 8}}– zaadoptować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonywać adopcji; doprowadzać do formalnego uznania cudzego dziecka za własne; przysposabiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Paronym — Als Paronyme bezeichnet man verwechselbar ähnliche Wörter innerhalb einer Sprache und ihrer Dialekte. Ein Paronym wird auch als Falscher Bruder bezeichnet in Analogie zu dem ähnlich lautenden Falscher Freund, der sich auf Fremdsprachen bezieht,… … Deutsch Wikipedia
Falscher Bruder — Als Paronyme bezeichnet man verwechselbar ähnliche Wörter innerhalb einer Sprache und ihrer Dialekte. Ein Paronym wird auch als Falscher Bruder bezeichnet in Analogie zu dem ähnlich lautenden Falscher Freund, der sich auf Fremdsprachen bezieht,… … Deutsch Wikipedia
adoptowanie — n I rzecz. od adoptować … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
paronim — m IV, D. u, Ms. paronimmie; lm M. y jęz. «wyraz wiążący się z innym albo ze względu na wspólność rdzenia (np. abstrakcja i dystrakcja), albo ze względu na podobieństwo brzmieniowe (np. adaptować i adoptować), mogące wywoływać w użyciu… … Słownik języka polskiego
przysposobić — dk VIa, przysposobićbię, przysposobićbisz, przysposobićsób, przysposobićbił, przysposobićbiony przysposabiać ndk I, przysposobićam, przysposobićasz, przysposobićają, przysposobićaj, przysposobićał, przysposobićany 1. «uczynić odpowiednim,… … Słownik języka polskiego
usynowić — dk VIa, usynowićwię, usynowićwisz, usynów, usynowićwił, usynowićwiony usynawiać, rzad. usynowiać ndk I, usynowićam, usynowićasz, usynowićają, usynowićaj, usynowićał, usynowićany «uznać cudzego syna za swego; przysposobić, adoptować» … Słownik języka polskiego
wychowanie — n I 1. rzecz. od wychować ◊ Wziąć dziecko na wychowanie «adoptować dziecko, wychować jak swoje» 2. «całokształt zabiegów mających na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz przygotowanie go do życia w… … Słownik języka polskiego
zaadoptować — dk IV, zaadoptowaćtuję, zaadoptowaćtujesz, zaadoptowaćtuj, zaadoptowaćował, zaadoptowaćowany rzad. «dokonać adopcji dziecka; przysposobić, adoptować» Zaadoptować dziewczynkę, chłopca. Dziecko zaadoptowane … Słownik języka polskiego
