konkrecja

konkrecja
ż I, DCMs. \konkrecjacji; lm D. \konkrecjacji (\konkrecjacyj)
petr. «skupienie minerałów, zwykle kuliste lub elipsoidalne, występujące w skałach osadowych, różniące się od skały otaczającej składem i budową»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • konkrecyjny — przym. od konkrecja Formy konkrecyjne …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”