- kopista
- m odm. jak ż IV, CMs. \kopistaiście; lm M. \kopistaiści, DB. \kopistatów«osoba sporządzająca, przygotowująca kopie, kopiująca, przepisująca coś»‹śrdwłc.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
kopista — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. kopistaiście; lm M. kopistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto przepisując coś, robi kopie tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Średniowieczni kopiści ksiąg. <śrdwłac.> {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kopistka — ż III, CMs. kopistkatce; lm D. kopistkatek forma ż. od kopista … Słownik języka polskiego
przepisywacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «ten, kto odręcznie coś przepisuje; osoba, która zajmowała się przepisywaniem ksiąg, robiła kopie; kopista» Przepisywacz ksiąg … Słownik języka polskiego
skryba — m odm. jak ż IV, CMs. skrybabie; lm M. skrybaby, DB. skrybabów «dawniej: ten, kto przepisywał księgi, dokumenty; kopista, drobny urzędnik, pisarz; dziś: żartobliwie o urzędniku lub literacie» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kopist — kòpist m <G mn kȍpīstā> DEFINICIJA v. kopirant ETIMOLOGIJA vidi kopija … Hrvatski jezični portal
skryba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. skrybabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: osoba przepisująca dokumenty, księgi; kopista {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pogardliwe … Langenscheidt Polski wyjaśnień