korcić

korcić
ndk VIa, \korcićci, \korcićcił
«nie dawać spokoju; trapić, kusić, nęcić»

Korciło go, żeby powiedzieć prawdę.

‹może z ukr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • korcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, korcićci {{/stl 8}}{{stl 7}} nęcić, kusić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korciło go, żeby iść na wagary. Korciła ją ciekawość. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • korcenie — n I rzecz. od korcić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”