kot

m IV, DB. -a, C. -u, Ms. kocie; lm M. -y

1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie»

Biały, bury, czarny kot.

Puszysty, zwinny kot.

Kot angorski, perski, syjamski.

Kot mruczy, skrada się, czatuje.

◊ Drzeć z kimś koty; być, żyć z kimś jak pies z kotem «być z kimś w niezgodzie, kłócić się; nienawidzić się wzajemnie»

◊ Kupować, targować kota w worku «kupować coś bez obejrzenia, bez sprawdzenia»

◊ Bawić się, igrać z kimś jak kot z myszką «znęcać się nad kimś słabym»

◊ pot. Odwracać, wykręcać kota ogonem «przedstawiać coś w zupełnie innym, w fałszywym świetle»

◊ Biegać, latać jak kot z pęcherzem «biegać w różnych kierunkach bez określonego celu»

◊ Tyle co kot napłakał «bardzo mało, odrobinę»

◊ Popędzić, pogonić komuś kota «wyrzucić, wypędzić kogoś z jakiegoś miejsca»

□ Pierwsze koty za płoty «pierwszy wytwór czyjejś pracy może być nieudany; pierwsze próby mogą się skończyć niepomyślnie»

□ Kot zawsze pada na cztery łapy.

□ Myszy tańcują, kiedy kota nie czują.

□ W nocy wszystkie koty szare (bure).

□ Nie dla psa kiełbasa, nie dla kota sadło (spyrka).

2. zool. koty «Felidae, rodzina ssaków drapieżnych, charakteryzujących się smukłym, giętkim ciałem, okrągłą głową z krótkim pyskiem, pięciopalczastymi nogami o wciąganych pazurach oraz miękką sierścią i długim ogonem»

Lew i ryś należą do rodziny kotów.

3. pot. tylko w lm «błam futrzany ze skór kocich lub zajęczych»

4. łow. «zając»

5. mors. «mała czteroramienna kotwica bez poprzeczki, używana do kotwiczenia małych łodzi i wyławiania przedmiotów zatopionych niezbyt głęboko; drapacz»