- krótkotrwały
- «trwający krótki czas, przemijający, chwilowy»
Krótkotrwałe uroki wiosny.
Małżeństwo ich było krótkotrwałe.
□ Deszcz ranny i płacz panny - oba krótkotrwałe.
Słownik języka polskiego . 2013.
krótkotrwały
Look at other dictionaries:
krótkotrwały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} trwający krótko, szybko przemijający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krótkotrwały kryzys. Krótkotrwałe uczucie, zamieszanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
efemeryczny — «krótkotrwały, przemijający, złudny» Efemeryczna sława … Słownik języka polskiego
boom — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. bum] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. boommie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtowne ożywienie w gospodarce, szybki wzrost koniunktury, zwykle krótkotrwały : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skok — pot. Skok w bok «krótkotrwały romans jednego z małżonków»: Długo trwała rozłąka? Rok. To dlatego, że miałem skok w bok i Dorota się dowiedziała. Nie rozmawialiśmy ze sobą. Viva 25/1999 … Słownik frazeologiczny
chwilowy — chwilowywi «trwający chwilę; występujący w danej chwili; krótkotrwały, przejściowy» Chwilowa cisza. Chwilowy postój. Chwilowe pragnienie. Chwilowy triumfator … Słownik języka polskiego
impuls — m IV, D. u, Ms. impulssie; lm M. y 1. «popęd do działania, pobudka wewnętrzna (rzadziej: czynnik zewnętrzny coś wywołujący); bodziec, podnieta, zachęta» Działać pod wpływem impulsu. Kierować się impulsem. Odbierać impulsy. Ulegać impulsom. 2. fiz … Słownik języka polskiego
iskra — ż IV, CMs. iskrze; lm D. iskier «rozżarzona cząstka płonącego ciała, oderwana od całości» Iskry z płonącego polana. Snop iskier. ∆ Iskra elektryczna «rodzaj wyładowania elektrycznego, krótkotrwały prąd elektryczny przepływający przez gaz,… … Słownik języka polskiego
jednodniowy — jednodniowywi 1. «żyjący, mający jeden dzień» Jednodniowe niemowlę. 2. «trwający jeden dzień» Jednodniowy urlop. przen. «krótkotrwały, przemijający» … Słownik języka polskiego
krótki — krótkitszy 1. «mający małą długość; niedługi» Krótka sukienka. Krótkie włosy. ∆ Krótki wzrok → krótkowzroczność ∆ Krótka seria «niewielka ilość czegoś (zwykle o produkcji odzieży)» ∆ Gotować, dusić w krótkim sosie mięso, jarzyny «gotować, dusić… … Słownik języka polskiego
krótko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na małą długość lub krótki czas trwania tego, co nazywa druga część złożenia, np. krótkodystansowy, krótkometrażowy, krótkoterminowy, krótkotrwały» b) «będący częścią przymiotnika złożonego o… … Słownik języka polskiego
