Choroby krtani.
Nie móc wydobyć głosu z krtani.
Głos uwiązł mu w krtani.
Słownik języka polskiego . 2013.
krtań — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. krtanie {{/stl 8}}{{stl 7}} u kręgowców oddychających płucami: odcinek dróg oddechowych pomiędzy tchawicą a gardłem, będący jednym z narządów mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głos komuś więźnie w krtani. Choroby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
гортань — ж., диал. грытань, укр. гортань, ст. слав. грътань (Син. пс.), словен. grtanǝc, чеш., слвц. hrtan, польск. krtan, праслав. *grъtanь, частично сближено со словом горло. Праформа *gъrtanь опровергается формой польск. krtan (вопреки Бернекеру 1,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
кадык — закадычный друг (см.), диал. кондык. Вероятно, заимств. из тат. kаdуk крепкий, твердый, выступающий (Радлов 2, 319); см. Бернекер 1, 466; Преобр. I, 281. Отсюда кадка горло (диал., бран.) – преобразование по народн. этимологии от кадка, кадь; см … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
krtaniowy — przym. od krtań ∆ Wyniosłość krtaniowa «uwypuklenie na przodzie szyi, wyraźniejsze u mężczyzn, utworzone przez chrząstkę tarczowatą krtani; jabłko Adama» ∆ Wziernik krtaniowy «lusterko do badania krtani» … Słownik języka polskiego
mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… … Słownik języka polskiego
oddechowy — «dotyczący oddechu, oddychania» Narządy, organy oddechowe. Ruchy oddechowe klatki piersiowej. ∆ Tlenowy aparat oddechowy «aparat umożliwiający oddychanie dawkowanym tlenem sprężonym w butli stalowej, stosowany np. w lecznictwie, lotnictwie,… … Słownik języka polskiego
stroboskop — m IV, D. u, Ms. stroboskoppie; lm M. y 1. med. «aparat laryngologiczny, oświetlający krtań przerywanym światłem, służący do obserwacji drgań wiązadeł głosowych» 2. techn. «urządzenie do pomiarów częstotliwości ruchu okresowego (np. obrotowego)… … Słownik języka polskiego
śpiewający — imiesł. przymiotnikowy czynny od śpiewać (p.) śpiewający, zool. śpiewające «Oscines, ptaki z rzędu wróblowatych, mające jako narząd głosu specjalnie umięśnioną krtań dolną; żyją na całej kuli ziemskiej» … Słownik języka polskiego
nagłośnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. nagłośniani {{/stl 8}}{{stl 7}} ruchoma chrząstka zamykająca podczas połykania przejście łączące krtań z sąsiadującą z nią od góry jamą gardłową {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
