- kruszec
- m II, D. \kruszecszcu; lm M. \kruszecszce, D. \kruszecszców«minerał, z którego wytapia się metale; ruda»
Kruszce srebra, miedzi, żelaza.
Słownik języka polskiego . 2013.
Kruszce srebra, miedzi, żelaza.
Słownik języka polskiego . 2013.
kruszec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kruszecszcu; lm D. kruszecszców {{/stl 8}}{{stl 7}} minerał, z którego uzyskuje się metale; ruda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kruszec miedzi, żelaza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kruszećeję, kruszećeje, kruszećszał, kruszećszeli {{/stl 8}}– skruszeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się kruchym, tracić spoistość : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruszeć — ndk III, kruszećeje, kruszećszał «stawać się kruchym» Mur kruszał na deszczu. Dziczyzna kruszeje na mrozie … Słownik języka polskiego
cynober — m IV, D. cynoberbru, Ms. cynoberbrze, blm 1. «minerał barwy czerwonej, siarczek rtęciowy, najważniejszy kruszec rtęci, używany w malarstwie jako czerwona farba» 2. «czerwień o odcieniu siarczku rtęciowego» ‹niem. z łac.› … Słownik języka polskiego
kruszcowy — przym. od kruszec Górnictwo kruszcowe. Złoża kruszcowe … Słownik języka polskiego
kruszenie — n I rzecz. od kruszeć, kruszyć … Słownik języka polskiego
lać — ndk Xb, leję, lejesz, lej, lał, lali a. leli, lany 1. «powodować płynięcie, cieknięcie płynu; sączyć, toczyć płyn; napełniać płynem, wlewać, nalewać» Lać wodę, mleko do dzbanka, wino do kieliszków. ∆ Lane kluski «kluski z rzadkiego ciasta wolno… … Słownik języka polskiego
monometalizm — m IV, D. u, Ms. monometalizmzmie, blm ekon. «system pieniężny, w którym jeden kruszec (srebro lub złoto) jest powszechnym miernikiem wartości i podstawą obiegu pieniężnego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
skruszeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kruszeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień