- księga
- ż III, CMs. księdze; lm D. ksiąg1. «duża książka; (czasem to samo, co książka)»
Księga podróżnicza.
Księga pamiątkowa.
Księgi oprawne w skórę.
O, gdybym kiedy dożył tej pociechy, żeby te księgi zbłądziły pod strzechy. (Mickiewicz)
∆ Złota księga «księga, w której zapisuje się uroczyste fakty i nazwiska zasłużonych»∆ Czarna księga «rejestr wykroczeń, złych, hańbiących czynów»◊ Wpisać kogoś do czarnej księgi «spowodować, że ktoś wskutek popełnienia niegodnych czynów zostanie źle zapamiętany, będzie miał złą opinię»◊ Czytać w kimś, jak w księdze, jak w otwartej księdze «z łatwością odgadywać, co ktoś przeżywa»2. → książka w zn. 2Księgi archiwalne, metryczne a. metrykalne, sądowe, skarbowe.
Księga przychodu i rozchodu.
Prowadzić, zakładać, zamykać, otwierać księgi (handlowe).
∆ Księga główna «księga buchalteryjna zawierająca zbiór kont»∆ Księgi wieczyste «urzędowe rejestry ujawniające ogół praw rzeczowych na nieruchomościach wprowadzone na miejsce ksiąg hipotecznych»3. «część utworu literackiego, tekstu prawnego itp.; rozdział»Piąta księga „Pana Tadeusza".
4. anat. księgi «ostatni z trzech przedżołądków czterokomorowego żołądka przeżuwaczy»
Słownik języka polskiego . 2013.