kwiat

m IV, D. -u, Ms. kwiecie; lm M. -y

1. «końcowy odcinek pędów roślin, o gęsto skupionych, silnie przeobrażonych liściach, często barwnych, będący organem rozmnażania płciowego»

Kwiaty obupłciowe, owadopylne.

Kwiaty floksów, tulipanów, nenufarów.

Jabłoń obsypana kwiatami.

Bzy okryły się kwiatami.

∆ Kwiat męski «kwiat mający tylko pręciki; kwiat pręcikowy»

∆ Korona kwiatu «górna, wewnętrzna część okwiatu wabiąca owady barwą i zapachem»

◊ Kwiat paproci «legendarny kwiat paproci, który ma zakwitać raz na rok w noc świętojańską, a temu, kto go zerwie przyniesie szczęście i bogactwo»

2. «roślina kwitnąca»

Kwiaty cięte, doniczkowe.

Kwiaty leśne, polne, ogrodowe.

Kwiaty cieplarniane, egzotyczne, południowe.

Kwiaty jesienne, wiosenne.

Bukiet, naręcze, pęk, wiązanka kwiatów.

Klomb, rabata kwiatów.

Siać, zrywać kwiaty.

∆ Sztuczne kwiaty «kwiaty zrobione, wykonane, nie będące tworem natury»

3. pot. «roślina ozdobna, doniczkowa»

Kwiaty pnące.

Doniczka z kwiatem.

4. «roślinny motyw dekoracyjny»

Materiał w kwiaty.

Skrzynia malowana w kwiaty.

5. «najlepsza, najbardziej wartościowa, wybrana część czegoś; wybór»

Kwiat młodzieży.

◊ W kwiecie wieku «w młodym wieku, w pełni sił, w rozkwicie»

6. łow. «ogon łosia, jelenia, daniela; także biały czubek ogona lisa»

* chem. Kwiat siarczany «sublimowana siarka o bardzo drobnych kryształkach występująca w postaci żółtego proszku nierozpuszczalnego w wodzie; ma zastosowanie w lecznictwie»