kwoczyć
Look at other dictionaries:
kwoczenie — n I 1. rzecz. od kwoczyć. 2. zootechn. «stan fizjologiczny u kur charakteryzujący się przerwaniem nieśności, wysiadywaniem jaj i wodzeniem piskląt oraz wydawaniem charakterystycznych dźwięków (kwokaniem)» … Słownik języka polskiego
kwokać — ndk I, kwokaćka, kwokaćają a. IX, kwocze, kwokaćoczą kwoczyć ndk VIb, kwokaćczy, kwokaćczą kwoknąć dk Va, kwokaćnie, kwokaćnęła «o kurze wodzącej kurczęta i nawołującej je, o samicy głuszca, cietrzewia: wydawać głos, kwoktać» … Słownik języka polskiego
