liniowiec

liniowiec
m II, D. \liniowiecwca; lm D. \liniowiecwców
1. B.=M.; lm MB. \liniowiecwce
«statek do przewozu ładunku lub pasażerów, kursujący według ustalonego rozkładu na regularnej linii żeglugowej»
2. B.=M.; lm MB. \liniowiecwce
«okręt bojowy, silnie uzbrojony i opancerzony, przeznaczony do zwalczania głównych sił floty nieprzyjaciela, do obrony wybrzeża i do innych zadań bojowych wymagających silnego wsparcia artyleryjskiego; po II wojnie światowej wycofany ze stanu flot; okręt liniowy, pancernik»
3. B.=D.; lm M. \liniowiecwcy, B.=D.
wojsk. «żołnierz pełniący służbę, walczący w pierwszej linii; frontowiec»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • liniowiec — I {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. lińjowiec] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. liniowiecwca; lm D. liniowiecwców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} statek pasażerski lub towarowy pływający regularnie na określonej linii… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • liniowy — liniowywi przym. od linia ∆ Wymiary liniowe «długość, szerokość, średnica itd. wyrażona w jednostkach długości» ∆ Centymetr, metr liniowy «centymetr, metr bieżący» ∆ fiz. Rozszerzalność liniowa «właściwość fizyczna ciał, polegająca na zwiększaniu …   Słownik języka polskiego

  • okręt — m IV, D. u, Ms. okrętęcie; lm M. y «jednostka pływająca marynarki wojennej; potocznie także: duży statek morski» Okręt dalekomorski, transportowy. Okręt wojenny. Tył, przód, pokład, spód okrętu. Dowodzić okrętem. Płynąć okrętem. Okręt odbija od… …   Słownik języka polskiego

  • statek — m III, D. statektku, N. statektkiem; lm M. statektki 1. «jednostka pływająca o napędzie spalinowym, parowym, elektrycznym, atomowym, mogąca się poruszać na wodzie, pod wodą lub ponad powierzchnią wody (poduszkowiec), przeznaczona do komunikacji… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”