- łapownik
- m III, DB. -a, N. \łapownikkiem; lm M. \łapownikicy, DB. -ówpot. «ten, kto bierze łapówki»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
łapownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. łapownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który bierze łapówki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łapownik — Mężczyzna przekupny, zwłaszcza urzędnik Eng. A man who takes bribe money, especially a clerical worker or an official … Słownik Polskiego slangu
łapówkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) → łapownik … Słownik języka polskiego
łapówkarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co łapownik. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień