manewrować

manewrować
ndk IV, \manewrowaćruję, \manewrowaćrujesz, \manewrowaćruj, \manewrowaćował
«zmieniać pozycję czegoś, kierować czymś, posuwać, obracać, zwykle w celu uniknięcia jakichś przeszkód, przesuwać coś lub przesuwać się na inną pozycję, inne miejsce; poruszać, manipulować»

Manewrować łodzią, pojazdem.

Manewrować między pojazdami.

Tak manewrował, aby znaleźć się blisko trybuny.

Manewrował koło czegoś a. przy czymś.

przen. «działać zręcznie, przebiegle, chytrze; używać podstępów, wybiegów; kombinować, kręcić»

Manewrował tak, aby wydobyć potrzebne informacje.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • manewrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, manewrowaćruję, manewrowaćruje, manewrowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać czymś lub sobą ruchy, zwroty, manewry prowadzące do zajęcia odpowiedniej pozycji; przesuwać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lawirować — ndk IV, lawirowaćruję, lawirowaćrujesz, lawirowaćruj, lawirowaćował 1. «posuwać się naprzód, zręcznie omijając przeszkody; manewrować, kluczyć» Kelner lawirował zręcznie między stolikami. Lawirować w tłumie przechodniów. przen. «postępować… …   Słownik języka polskiego

  • manewrowanie — n I rzecz. od manewrować …   Słownik języka polskiego

  • wekslować — ndk IV, wekslowaćluję, wekslowaćlujesz, wekslowaćluj, wekslowaćował, wekslowaćowany środ. «przestawiając zwrotnicę, kierować pociąg, wagon, lokomotywę itp. na odpowiedni tor, manewrować taborem na torach stacji; o pociągu, lokomotywie: wjeżdżać z …   Słownik języka polskiego

  • lawirować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lawirowaćruję, lawirowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się szybko, zręcznie omijając przeszkody; balansować, manewrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lawirować pomiędzy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”