Blaszana, plastykowa miednica.
Słownik języka polskiego . 2013.
miednica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szerokie, okrągłe naczynie, większe od miski, wykonane z blachy emaliowanej, z tworzyw sztucznych (dawniej też ze szkła, porcelany itp.) służące do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miednicowy — przym. od miednica w zn. 2 ∆ Pas miednicowy «zespół kości lub elementów chrzęstno kostnych tułowia kręgowców, łączący się z pierwszym odcinkiem tylnych kończyn; u człowieka i innych ssaków: miednica; obręcz miedniczna a. biodrowa» … Słownik języka polskiego
blaszany — «zrobiony z blachy» Blaszany kubeł. Blaszana miednica. ∆ muz. Instrumenty blaszane «grupa instrumentów dętych, do których należą: trąbka, kornet, róg (waltornia), puzon, sakshorny, tuba; blacha» … Słownik języka polskiego
lędźwie — blp, D. lędźwiewi 1. «część pleców po obu stronach kręgosłupa, między żebrami a miednicą» 2. pot. «uda» … Słownik języka polskiego
miedniczka — ż III, CMs. miedniczkaczce; lm D. miedniczkaczek zdr. od miednica w zn. 1 Obmyć ręce w miedniczce. ∆ anat. Miedniczka nerkowa «półkoliście rozszerzona w nerce początkowa część moczowodu, zbiornik moczu odchodzącego z rdzennej substancji nerki» … Słownik języka polskiego
miedniczny — przym. od miednica w zn. 2 ∆ Kość miedniczna «jedna z dwóch symetrycznych kości wchodzących w skład pasa miednicowego ssaków, ptaków i gadów, powstała w wyniku zespolenia kości: łonowej, kulszowej i biodrowej; kość miednicowa» … Słownik języka polskiego
umywalka — ż III, CMs. umywalkalce; lm D. umywalkalek «porcelanowa lub fajansowa miska przytwierdzona do ściany, zaopatrzona w kran z bieżącą wodą i odpływ; urządzenie do mycia, składające się zwykle z metalowej podstawki z miednicą» Myć ręce nad umywalką,… … Słownik języka polskiego
mednyčia — ×mednyčia (l. miednica) sf. (1) [K]; N mė̃dnyčia (1) Als žalvarinis dubuo: Padaryk teipajag ir puodus pelenų, lopetas, mednyčias BB2Moz27,3 … Dictionary of the Lithuanian Language
miednyčia — ×miẽdnyčia (l. miednica) sf. (1) Als metalinis dubuo, praustuvas: O Maižiešius ėmė pusę kraujo ir pastatė tai miednyčiose Ch2Moz24,6 … Dictionary of the Lithuanian Language
kręgosłup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kręgosłuppie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oś szkieletu kręgowców składająca się z kręgów i chrząstek międzykręgowych; dźwiga czaszkę i łączy się z miednicą; ochrania… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
