- monotonny
- \monotonnynniejszy«jednostajny, jednakowy, taki sam, nie urozmaicony»
Monotonna muzyka.
Monotonny warkot maszyny.
Monotonny plusk fal.
Monotonna równina.
Monotonna praca.
Monotonny tryb życia.
Słownik języka polskiego . 2013.
monotonny
Look at other dictionaries:
monotonny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, monotonnyni, monotonnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} nieurozmaicony, ciągle taki sam; nużący, jednostajny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Monotonny tryb życia. Monotonna atmosfera, praca. Monotonny krajobraz. Monotonny głos… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bełt — I m IV, D. u, Ms. bełtłcie; lm M. y 1. «bełtanie się wody, plusk, szum wody» Monotonny bełt wody. Bełt rozhukanego morza. 2. zwykle w lm, rzad. «bełtana woda, płyn» 3. hist. «strzała, pocisk do kuszy» 4. DB. a pot. «marne, kiepskie, tanie wino»… … Słownik języka polskiego
burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 … Słownik języka polskiego
drętwawy — «niezupełnie, nieco drętwy» Drętwawe ręce, palce. przen. «nudnawy, monotonny» Drętwawy temat. Drętwawe przemówienie … Słownik języka polskiego
drętwy — drętwywi «pozbawiony czucia, zmartwiały, bezwładny, sztywny» Drętwe ręce, nogi, palce. ◊ pot. Drętwa mowa «sposób przemawiania, mówienia polegający na posługiwaniu się gotowymi, oklepanymi sloganami, frazesami, komunałami» przen. «pozbawiony… … Słownik języka polskiego
jednostajny — jednostajnyniejszy «stale taki sam, niezmienny, nie urozmaicony, jednakowy, równy; powtarzający ten sam motyw, ruch, nie modulowany, monotonny» Jednostajny głos, hałas, stuk, warkot. Jednostajna płaszczyzna, równina. Prowadzić jednostajny tryb… … Słownik języka polskiego
kołysać — ndk IX, kołysaćyszę, kołysaćyszesz, kołysaćysz, kołysaćał, kołysaćany «wprawiać w jednostajny, monotonny ruch, poruszać czymś ruchem jednostajnym wahadłowym, powtarzającym się, wykonywać czymś taki ruch; huśtać, bujać, chwiać, kiwać» Kołysać… … Słownik języka polskiego
monotonnie — monotonnieej przysłów. od monotonny Silnik szumiał monotonnie. Mówić monotonnie. Monotonnie recytować wiersz … Słownik języka polskiego
monotonność — ż V, DCMs. monotonnośćści, blm rzecz. od monotonny Monotonność głosu, melodii. Monotonność turkotu kół pociągu. Monotonność powtarzających się zajęć … Słownik języka polskiego
pampa — ż IV, CMs. pampapie; lm D. pamp «rozległa, porośnięta wysoką trawą równina stepowa, zajmująca znaczne obszary pasa umiarkowanego Ameryki Płd., głównie w Argentynie i Urugwaju; pampasy» Monotonny krajobraz pampy. Wypas bydła na pampie. ‹hiszp. z… … Słownik języka polskiego
