Słownik języka polskiego . 2013.
morzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, morzyćrzę, morzyćrzy, mórz, morzyćrzony {{/stl 8}}– zamorzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzać kogoś do skrajnie złego stanu zdrowia lub śmierci, głodząc go : {{/stl 7}}{{stl 10}}Morzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morzyć głodem — {{/stl 13}}{{stl 7}} głodzić, nie dawać jedzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jedz, żeby twoi rodzice nie powiedzieli, że cię morzę głodem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
морить — I морить II. красить с помощью кипячения, щелочения, прижигания , чеш. mořiti прижигать . Связано чередованием гласных с марать, марена; см. Зубатый, AfslPh 13, 432; Сольмсен, Jagic Festschrift 577. Ср. след. слово. II морить морю I., укр.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
głodzić — ndk VIa, głodzićdzę, głodzićdzisz, głodź a. głódź, głodzićdził, głodzićdzony «dawać niedostateczne ilości pożywienia, ograniczać pożywienie; morzyć głodem» Głodził rodzinę ze skąpstwa. głodzić się strona zwrotna czas. głodzić Głodzić się z… … Słownik języka polskiego
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
morzenie — ↨ morzenie się n I rzecz. od morzyć (się) … Słownik języka polskiego
głód — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. głodu, Mc. głodzie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przykre uczucie w okolicy żołądka, wywołane brakiem pożywienia w organizmie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaznać głodu w czasie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamorzyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}morzyć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
