- naciągacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)pot. «ten, kto naciąga, oszukuje; oszust»
Okazał się pospolitym naciągaczem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Okazał się pospolitym naciągaczem.
Słownik języka polskiego . 2013.
naciągacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oszust wprowadzający drugich w błąd, aby uzyskać kosztem kogoś korzyści materialne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naciągacz wziął pieniądze i nie przywiózł towaru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabieracz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oszust, kłamca, naciągacz wyłudzający coś od innych ludzi, narażający kogoś na straty materialne; naciągacz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Afera z nabieraczami ubezpieczeniowymi. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabieracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto oszukuje, zwodzi, wyłudza co od kogoś, narażając na straty; naciągacz» … Słownik języka polskiego
naciągaczka — ż III, CMs. naciągaczkaczce; lm D. naciągaczkaczek forma ż. od naciągacz … Słownik języka polskiego
kanciarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek dopuszczający się oszustw, naciągający innych; oszust, naciągacz, krętacz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dał się nabrać sprytnemu kanciarzowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień