- naparzyć
- dk VIb, \naparzyćrzę, \naparzyćrzysz, \naparzyćparz, \naparzyćrzył, \naparzyćrzony - naparzać ndk I, \naparzyćam, \naparzyćasz, \naparzyćają, \naparzyćaj, \naparzyćał, \naparzyćany1. «zalać coś wrzątkiem (np. zioła lecznicze, herbatę, kawę) w celu otrzymania naparu»
Naparzyć mięty, dziurawca, rumianku.
2. zwykle ndk, techn. «nagrzewać świeży beton parą (kierowaną pod ciśnieniem na formy z betonem) w celu przyśpieszenia procesu dojrzewania betonu»3. → naparzaćnaparzyć się - naparzać się1. «o ziołach, herbacie itp.: zostać naparzonym»2. → naparzać się
Słownik języka polskiego . 2013.