napuchnąć

napuchnąć
dk Vc, \napuchnąćnę, \napuchnąćniesz, \napuchnąćnij, \napuchnąćpuchł a. \napuchnąćnął, \napuchnąćchła, \napuchnąćchli, \napuchnąćnięty a. \napuchnąćchły, \napuchnąćchłszy
«nabrzmieć, obrzęknąć, obrzmieć, spuchnąć»

Napuchnięte oczy, usta.

Twarz napuchła od bolącego zęba.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • napuchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, napuchnąćnę, napuchnąćnie, napuchnąćnij, napuchnąćchłem, napuchnąćpuchł || napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się opuchniętym, nabrzmiałym; spuchnąć, opuchnąć, nabrzmieć : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami …   Słownik języka polskiego

  • napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… …   Słownik języka polskiego

  • napuchnięcie — n I 1. rzecz. od napuchnąć. 2. lm D. napuchnięcieęć «miejsce spuchnięte; nabrzmiałość, obrzmiałość, obrzęk» …   Słownik języka polskiego

  • narwać — dk IX, narwaćrwę, narwaćrwiesz, narwaćrwij, narwaćał, narwaćany narywać ndk I, narwaćwa, narwaćają, narwaćał 1. «rwąc zebrać, nagromadzić, nazbierać pewną ilość, liczbę czegoś; nazrywać, nawyrywać» Narwać kwiatów, jabłek, truskawek. 2. reg.… …   Słownik języka polskiego

  • obrzęknąć — dk Vc, obrzęknąćnę, obrzęknąćniesz, obrzęknąćnij, obrzękł, obrzęknąćkłszy obrzękać ndk I, obrzęknąćam, obrzęknąćasz, obrzęknąćają, obrzęknąćaj, obrzęknąćał «napuchnąć, obrzmieć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego»… …   Słownik języka polskiego

  • obrzmieć — dk III, obrzmiećeje, obrzmiećmiał obrzmiewać ndk I, obrzmiećwa, obrzmiećają, obrzmiećał «napuchnąć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego» Palec obrzmiał od ukąszenia żmii. Złamana ręka obrzmiała …   Słownik języka polskiego

  • rozpęcznieć — dk III, rozpęczniećeję, rozpęczniećejesz, rozpęczniećej, rozpęczniećniał, rozpęczniećeli, rozpęczniećniały, rozpęczniećniali «wydąć się, powiększyć się, napuchnąć od wchłoniętej wilgoci; napęcznieć, nabrzmieć» Żelatyna rozpęczniała w wodzie.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”