- nasadka
- ż III, CMs. \nasadkadce; lm D. \nasadkadek«przedmiot, przyrząd nasadzany, nakładany na coś; nakładka, pokrywka»
Nasadka cyrklowa do ołówka.
Nasadka wiecznego pióra.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nasadka cyrklowa do ołówka.
Nasadka wiecznego pióra.
Słownik języka polskiego . 2013.
nasadka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nasadkadce; lm D. nasadkadek {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot nakładany, nasadzany na coś w celu zabezpieczenia, zamknięcia itp.; nakładka, skuwka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasadka pióra, cienkopisu. Nasadka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
KS-23 — Infobox Weapon name=KS 23 caption= origin= flagcountry|Russia type= Shotgun/Carbine is ranged=yes is bladed= is explosive= is artillery= is vehicle= is missile= is UK= service= 1970s present used by= wars= designer= TsNII Tochmash design date=… … Wikipedia
ołówkowy — 1. «odnoszący się do ołówka przyrządu do pisania» ∆ Nasadka ołówkowa «nasadka cyrkla, w którą wkłada się ołówek; nóżka cyrkla» ∆ Kalka ołówkowa «kalka służąca do sporządzania przebitek za pomocą ołówka» 2. «wykonany ołówkiem» Portret ołówkowy.… … Słownik języka polskiego
НАСАДКА — горизонтальный брус, уложенный поверх ряда голов свай или шпунтин (Болгарский язык; Български) наставка; къса греда над опора (Чешский язык; Čeština) ležina (Немецкий язык; Deutsch) Kopfbalken; Kappholz (Венгерский язык; Magyar) cölöpsüvegfa… … Строительный словарь
jeździec — m II, D. jeźdźca 1. B.=D., W. jeźdźcze; lm M. jeźdźcy, DB. jeźdźców «człowiek jeżdżący na jakimś zwierzęciu wierzchowym, zwłaszcza na koniu, uprawiający jazdę konną» Jeździec pędzi, galopuje. Jeźdźcy dosiedli koni. 2. B.=M.; lm MB. jeźdźce środ.… … Słownik języka polskiego
kaniula — ż I, DCMs. kaniulali; lm D. kaniulaul med. «rurka metalowa różnej średnicy, długości i kształtu, na jednym końcu ścięta tępo, na drugim zakończona nasadką do strzykawki; służy do płukania, wstrzykiwań lub (z trójgrańcem) do punkcji zatok… … Słownik języka polskiego
kowadełkowy — przym. od kowadełko Nasadka kowadełkowa … Słownik języka polskiego
kroplomierz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «przyrząd w kształcie szklanej rurki z gumową nasadką lub w kształcie zgiętej rurki, służący do odmierzania płynu kroplami (zwykle lekarstwa)» … Słownik języka polskiego
mufa — ż IV, CMs. mufafie; lm D. muf techn. «złączka, tulejka, nasadka» ∆ Mufa kablowa «obudowa chroniąca miejsce połączenia lub odgałęzienia kabli (elektrycznych, telefonicznych)» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
nakładka — ż III, CMs. nakładkadce; lm D. nakładkadek 1. «materiał, tworzywo nakładane w jakiejś formie na inne materiały, przedmioty itp.; przedmiot, przyrząd nakładany na coś; nasadka» Nakładka asfaltowa na szosie. Płozy sanek sportowych z nakładkami z… … Słownik języka polskiego