nawłóczyć

nawłóczyć
VIb, \nawłóczyćczę, \nawłóczyćczysz, \nawłóczyćwłócz, \nawłóczyćczył, \nawłóczyćczony
1. dk
pot. «oprowadzić kogoś po wielu różnych miejscach, zwykle wbrew jego woli, do zmęczenia»

Nawłóczyć kogoś po muzeach, po sądach, po urzędach.

2. dk
«zmęczyć się włóczeniem kogoś lub czegoś po jakiejś powierzchni»
3. ndk
przestarz.nawlekać
nawłóczyć się dk
pot. «włócząc się do woli, do zmęczenia nachodzić się, najeździć się po różnych miejscach, po różnych krajach; nawędrować się»

Nawłóczyć się po świecie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • nawłóczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, nawłóczyćczę, nawłóczyćczy, nawłóczyćczony, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co nawlekać: Nawłóczyć nitkę. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nawłóczyć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • narozbijać — dk I, narozbijaćam, narozbijaćasz, narozbijaćają, narozbijaćaj, narozbijaćał, narozbijaćany «wiele czegoś rozbić, potłuc» Narozbijać talerzy, szklanek przy zmywaniu. narozbijać się pot. «odbyć wiele podróży, nawłóczyć się» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”