- nazwać
- dk IX, \nazwaćzwę, \nazwaćzwiesz, \nazwaćzwij, \nazwaćał, \nazwaćany - nazywać ndk I, \nazwaćam, \nazwaćasz, \nazwaćają, \nazwaćaj, \nazwaćał, \nazwaćany1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»
Władysława I nazywano Łokietkiem.
Nazwać kogoś próżniakiem.
Ogród ten można nazwać parkiem.
Tę powieść trudno nazwać arcydziełem.
◊ Nazwać kogoś po imieniu, po nazwisku, z imienia, z nazwiska «zwracając się do kogoś użyć jego imienia, nazwiska; mówiąc o kimś określić go imieniem, nazwiskiem, czasem także: określić wyraźnie kim ktoś jest»◊ Nazwać, nazywać rzecz (rzeczy) po imieniu «określić, określać coś właściwą nazwą, zgodnie z rzeczywistością, wypowiedzieć, wypowiadać opinię o czymś wprost, szczerze, bez obsłonek»2. «nadać imię; ochrzcić jakimś imieniem»Nazwać syna Stanisław.
Nazwać psa Reks.
nazwać się - nazywać się1. «nadać sobie, przybrać jakieś imię, miano, określenie, tytuł, przezwisko; określić się w jakiś sposób»Sam nazwał się wieszczem.
2. częściej ndk «zwracać się nawzajem do siebie, używając swych imion, nazwisk, mówiąc o sobie wzajemnie określać jeden drugiego w jakiś sposób»Nazywali się kolegami.
Nazywali się po imieniu.
3. → nazywać
Słownik języka polskiego . 2013.