Niepospolity człowiek.
Niepospolity talent, umysł.
Niepospolite zdolności.
Niepospolita odwaga, siła.
Słownik języka polskiego . 2013.
niepospolity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepospolityici {{/stl 8}}{{stl 7}} niespotykany powszechnie, wyróżniający się pozytywnie spośród jemu podobnych; niepowszedni, nieprzeciętny, wybitny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepospolity umysł, człowiek. Niepospolita … Langenscheidt Polski wyjaśnień
genialny — genialnyni 1. «obdarzony geniuszem, niezwykle twórczy, utalentowany, zdolny; niepospolity» Genialny człowiek, myśliciel, uczony, artysta. Genialny umysł. 2. «mający na sobie piętno geniuszu; niezwykły, niepospolity» Genialny wynalazek. Genialne… … Słownik języka polskiego
fantastyczny — fantastycznyni, fantastycznyniejszy 1. «należący do dziedziny fantazji, wyobraźni, urojony, zmyślony; nierealny, nieprawdopodobny, dziwaczny» Fantastyczne przygody, opowiadania, sny, marzenia. Fantastyczne szczyty gór, obłoki. ∆ Powieść… … Słownik języka polskiego
nadzwyczajny — [wym. nad zwyczajny] nadzwyczajnyni 1. «wybijający się ponad przeciętność, bardzo rzadko się zdarzający; niepospolity, niezwykły, niebywały, wyjątkowy» Nadzwyczajna pamięć, siła. Nadzwyczajne zdolności. Nadzwyczajny człowiek. Nie wydarzyło się… … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niecodzienny — niecodziennyni «zdarzający się nie każdego dnia; rzadko spotykany, niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity» Niecodzienny widok, wypadek. Niecodzienne powitanie. Niecodzienni goście … Słownik języka polskiego
niepospolicie — «w sposób niepospolity, wyróżniający się; niezwykle, nadzwyczajnie, wybitnie» Niepospolicie piękna twarz … Słownik języka polskiego
niepospolitość — ż V, DCMs. niepospolitośćści, blm rzecz. od niepospolity Był przekonany o swojej niepospolitości … Słownik języka polskiego
niepowszedni — «wyróżniający się spośród otoczenia; niecodzienny, niepospolity, nieprzeciętny, rzadki, wyjątkowy» Niepowszedni gość. Niepowszedni talent. Niepowszednie zdolności. Niepowszednia okazja … Słownik języka polskiego
nieprzeciętny — nieprzeciętnyni «przewyższający swoje otoczenie; wyróżniający się, niezwykły, niepospolity, wybitny» Nieprzeciętna jednostka, osobowość. Nieprzeciętny talent, umysł. Nieprzeciętne zdolności … Słownik języka polskiego
