- niesumienny
- \niesumiennyni«nie będący sumiennym; nie wywiązujący się ze swoich obowiązków, świadczący o braku sumienności; niesolidny, nierzetelny»
Niesumienny pracownik, uczeń.
Niesumienny stosunek do pracy.
Słownik języka polskiego . 2013.
niesumienny
Look at other dictionaries:
niesumienny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niesumiennynni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzywiązujący wagi do rzetelnego wypełniania swoich obowiązków; wyrażający taką postawę; nierzetelny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niesumienny pracownik, urzędnik. Niesumienne podejście … Langenscheidt Polski wyjaśnień
na — wulg. Na odwal (się) «w sposób niesumienny, niestaranny; byle jak»: Kilku studentów różnych wydziałów UW wyraziło następującą opinię: „lektorat prowadzony jest według sposobu na odwal się”. Rekl 2000. Na czyichś oczach zob. oko 27. Na ładne,… … Słownik frazeologiczny
brakorób — m IV, DB. brakoróbroba, Ms. brakoróbrobie; lm M. brakoróbroby, DB. brakoróbrobów pot. «niesumienny pracownik produkujący braki» … Słownik języka polskiego
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego
nieobowiązkowy — nieobowiązkowywi 1. «nie mający poczucia obowiązku; niesumienny, niedbały» Nieobowiązkowy uczeń, pracownik. 2. «nie obowiązujący» Nieobowiązkowy przedmiot, wykład na uczelni … Słownik języka polskiego
nierzetelny — nierzetelnyni «taki, na którym nie można polegać, nie dotrzymujący zobowiązań; niesumienny, nieuczciwy» Nierzetelny kupiec, pracownik, uczeń. Nierzetelna robota … Słownik języka polskiego
niesumiennie — niesumiennieej przysłów. od niesumienny Niesumiennie pracować. Coś niesumiennie wykonane, załatwione … Słownik języka polskiego
niesumienność — ż V, DCMs. niesumiennośćści, blm rzecz. od niesumienny Niesumienność w pracy. Niesumienność kontrolerów. Niesumienność przy obliczaniu należności … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
brakorób — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. brakoróbrobie {{/stl 8}}{{stl 7}} niedokładny i niesumienny pracownik wytwarzający wyroby z wadami {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
