niewolić

niewolić
ndk VIa, \niewolićlę, \niewolićlisz, \niewolićwól, \niewolićlił, \niewolićlony
książk. «skłaniać do czegoś, przymuszać, zmuszać; ujarzmiać; ciemiężyć»

Niewolić córki do małżeństwa.

Niewolić naród do walki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

  • niewolenie — n I rzecz. od niewolić …   Słownik języka polskiego

  • nevalyti — ×nevãlyti, ija ( yja), ijo (plg. l. niewolić, brus. нeвoлiць) 1. tr., intr. MKr28, R, K versti ką daryti, spirti: Ja aš norėsiu, ma[n] pavelyja, ja nenorėsiu – nenevãlyja JV182. Nenevãlyk jį ženytis J. 2. tr. I, NdŽ laikyti baudžiavoje,… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”