Wyglądać niezdrowo.
Niezdrowo błyszczące oczy.
Niezdrowo się odżywiać.
Słownik języka polskiego . 2013.
niezdrowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób świadczący o czyjejś chorobie, słabym zdrowiu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyglądał niezdrowo. Czuł się zbyt niezdrowo. Niezdrowo blady. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szklany — Szklane oczy, szklany wzrok a) «oczy lekko załzawione, błyszczące niezdrowo, wyglądające chorobliwie»: Nie wiem nawet, kiedy się obudziła. Z trudem łapie powietrze. (...) Z ciemności wyłania się jej stężała twarz i szklane oczy. M. Saramonowicz,… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
niedobrze — 1. «nie tak jak trzeba, jak należy» Niedobrze uprać bieliznę. Niedobrze zrozumieć. ◊ żart. Mieć niedobrze w głowie «nie być przy zdrowych zmysłach; być nierozsądnym, lekkomyślnym, głupim» 2. «źle pod względem fizycznym, zdrowotnym; niezdrowo,… … Słownik języka polskiego
szklany — 1. «zrobiony ze szkła; odnoszący się do produkcji szkła» Szklany wazon, dzbanek. Szklana tafla, cukiernica. Szklane naczynie. Szklane pojemniki. Sznurek szklanych paciorków. ∆ Wata szklana «włóknisty materiał termoizolacyjny, składający się z… … Słownik języka polskiego
to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… … Słownik języka polskiego
za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… … Słownik języka polskiego
zanadto — «bardziej, więcej niżby należało; za bardzo, za dużo, nadmiernie, nazbyt» Zanadto się troszczysz o niego. Bawił się zanadto wesoło. Zanadto ją rozpieszczasz. □ Co zanadto, to niezdrowo … Słownik języka polskiego
zbiedzony — zbiedzonydzeni «mizernie, niezdrowo, źle wyglądający; wycieńczony, wymizerowany, wymęczony» Zbiedzony po chorobie. Konie zbiedzone ciężką drogą, podróżą … Słownik języka polskiego
źle — gorzej 1. «nie tak jak trzeba, nie tak jak być powinno, nienależycie, nieodpowiednio, niedobrze» Źle uczyć. Źle sprzątać. Źle coś wybrać. Źle zadecydować o czymś. Źle pojęta solidarność. Źle ubrany, uczesany. ∆ Źle wychowany, źle ułożony «nie… … Słownik języka polskiego
